Voor mijn kerstvertelling dit jaar surf je naar het artikel in Vitruvius. Een oudere versie uit 2017 vind je op if then is now.

We maken via een omweg naar Polen een rit naar de Poolse kapel van Breda, op een prominent punt gelegen in een park aan de Lovensdijk.

Vanaf het moment dat ik die zag – wandelend langs de Wilhelminasingel van Breda, waar ik in 2016 en 2017 werkte aan het project #KunstinBreda – intrigeerde dit bouwsel me. Maar dat is niet zo vreemd, want een van mijn vroegste projecten – of acties, zo je wil – betrof onder meer het behoud van het ciborium altaar in de Servaaskerk.  Daar stond en – gelukkig – staat een juweel van negentiende-eeuwse edelsmeedkunst op de hoge koortravee van deze middeleeuwse kerk, in Breda gaat het om een baldakijn boven een altaar in de openlucht van na de oorlog. Het blijft fascinerend hoe structuren op pijlers met je mee bewegen, doordat het beeld dat ze omlijsten telkens verandert, terwijl je er langsloopt. Als je je daar bewust van bent, geniet je nog meer van architectuur, binnen én buiten!

Maar ik dwaal af, want daar gaat mijn kerstverhaal niet over, zoals je kunt zien in dit artikel voor kerstmis 2022.

Fijne en vooral ook ontspannen feestdagen toegewenst!

;-) B.

Naschrift — Woon je in Breda of ben je er tijdens een uitstapje, ga dan eens kijken bij de Poolse kapel. Ze ligt tegenover het adres wat hier wordt vermeld.