Een interessante uitdaging om een artikel te schrijven over een levende kunstenaar. De eerste ervaringen heb ik daarmee opgedaan in het Bavoboek, maar toen ging het erom om te laten zien hoe de eigentijdse kunstwerken zich verhouden tot het iconografische gedachtegoed dat bouwheer en architect inspireerde, toen ze de kathedraal ontwierpen. Nu gaat het om het positioneren van een persoon en haar oeuvre, vergelijkbaar met wat ik in De genade van de steiger heb gedaan. Na het gesprek wat ik met glazenier Annemiek Punt en haar partner Astrid Vroemesse heb gehad buitelen de ideeën door mijn hoofd. Omdat ik vrijwel altijd schrijf op mijn intuïtie, zal dat vast ook hier gebeuren. Ik ben benieuwd waar het me brengt.

Inmiddels is het artikel ingeleverd en zowel Joost de Wal, de eindredacteur van het boek, als de persoon om wie het tenslotte gaat, Annemiek Punt, is tevreden. De eerste vond het ‘een rijk en wijs verhaal’: ‘helder & compleet en logisch van opbouw’. De kunstenaar schreef me: ‘Erg indrukwekkend! Het is net of ik mezelf beter ken nu’. Dat laatste is heel mooi en kernachtig gezegd, want dat is wel wat er kan gebeuren als iemand bij wijze van spreken drie stappen naar achteren zet en jouw oeuvre bekijkt als deel van de geschiedenis. Of misschien beter, een geschiedenis, want iedereen heeft nu eenmaal als vertrekpunt zijn of haar visie op het verleden; hoe wetenschappelijk ook. En ja, je hebt het al in de gaten, ik werp met deze volzinnen ook wat rookgordijnen op, omdat ik op een plezierige manier verlegen ben met de complimenten.

Heb ik je nieuwsgierig gemaakt? Surf dan naar de bestelpagina met het inkijkexemplaar.

;-) B.

Aan het klaarstomen voor een artikel over Annemiek Punt @Glaskunst #glas #Apu16 Een weelde aan invalshoeken! Waar beginnen, @ifthenisnow pic.twitter.com/Jc8PNPsn6g

— Van Hellenberg Hubar (@Bern4dette) 7 oktober 2016

Verkorte link van dit item: http://bit.ly/2tLHXSa