Ik begroef mijn vader hoogzomer Jij nam afscheid begin van de lente Zomaar een tijdsbepaling in iets wat geen tijd meer kent Brengt het berusting, een vergeten of juist een diepe scherpe rouw? De eerste man in ons leven De hand waarin die van ons verdween de armen als een beschermende kom Een hoofd vol weetjes en verhalen Een omslag in de puberteit? Schampsteen of vraagbaak? Dialoog of woordenstrijd? Voorwaardenscheppend voor groei tot grootvader van onze kinderen Een maatje, een mentor, een mens werd zelf hulpbehoevend Zo sleet de tijd tot dit moment Dona eis requiem …
____________________________
Postscriptum — Je vader verliezen doe je maar een keer. Misschien dat ik daarom aan mijn vriendin D. schreef: ‘Ik was al een paar keer begonnen aan een condoleancebrief, maar alles klonk zo nietszeggend. Toen heb ik het maar op deze manier gedaan’.
‘Wat prachtig en treffend’, schreef ze terug, ‘Dank!’
B.
Om te printen, te delen of te mailen, klik hieronder op 'Delen'.
Onbeschaamd de dijen gespreid wachtte de faun de eeuwen af steunend op zijn geslacht een slang uit de doodskop van zijn buik
Ontdekt als groteske in de ruïnes van het paleis kreeg hij een plaats op het timpaan boven de voluut op de zuil die de beer geleedde De verheerlijking van de klassieken een schaamlap om zich open en bloot te tonen aan de pandgang van de abdij
Toen de tijd zijn werk had gedaan en ranken zijn benen verlengden werd het effect bizar uitvergroot decoratief, obsceen en grotesk
Gemaskerde koppen monsterden het resultaat gillend grijnslachend om zoveel lef in een sacrale ambiance Grand’ parade
…
___________________
Grand’ parade— Dit gedicht schreef ik tijdens de derde excursie die ik met Kunst der Vormen meemaakte, opnieuw in de Picardie (2009). In Soissons hadden Marjan van de Bosch en Marja Langenberg al vastgesteld waar ik dit zou moeten maken: bij het beeldhouwwerk van le petit cloître van l’Ancienne abbaye de Saint-Jean-des-Vignes te Soissons.Mijn aandacht werd direct getrokken door de ruïneuze decoratie op een van de steunberen die een wat scabreuze indruk maakte. ‘Volgens mij is het een faun’, zei ik tegen Poul de Haan die zich zette aan het fotograferen van de details. ‘Leunt hij op zijn geslacht?’, vroeg Poul wat verbaasd. Daar leek het sterk op. Nu we dankzij de scherpe foto’s de details kunnen zien komt naar voren dat de buik van de faun – jawel, hij heeft hoeven – een doodskop is waaruit een slang glijdt als geslacht. Hoe bizar kun je het bedenken.
Als het gaat om de belangstelling voor monsters is er niet zoveel verschil tussen de Middeleeuwen en de renaissance. Zoals zo vaak gebeurt in de cultuurgeschiedenis, krijgt hetzelfde beestje een andere naam. Toen men in Rome rond 1490 onder vele lagen puin de domus aurea van Nero ontdekte, raakten de kunstenaars helemaal in de ban van het stucwerk en de schilderingen die ze daar zagen. De meest vreemdsoortige mythologische wezens, monstertjes, maskers, bladmotieven en architecturale franje passeerden de revue. Nadat Rafael deze eenmaal verwerkt had in de loggia’s van het Vaticaan, was de opmars niet meer te stuiten. Wie als kunstenaar in Rome vertoefde kon niet naar huis keren zonder tekeningen van deze grotesken, die vernoemd waren naar het grotachtige karakter van de ondergrondse ruimtes van het paleis van Nero. Kijken we naar de verspreiding van dit type decoratie benoorden de Alpen, dan zijn het met name de graveurs geweest die daarin een grote rol hebben gespeeld. Bij ons heeft vooral Hans Vredeman de Vries (1527 – circa 1609) met zijn architectuurtraktaten de toon gezet. Concentreren we ons op de Franse invloedsfeer dan valt de naam van zijn tijdgenoot, Jacques Androuet du Cerceau (1515 –1585). De abt die le petit cloître liet bouwen liep dus helemaal in de pas met de ontwikkelingen van zijn tijd.
Toch wordt hier een vreemde boodschap afgegeven en lijkt de scabreuze faun op dezelfde manier gelegitimeerd te worden als de bekoringscènes die Jeroen Bosch rond 1500 in zijn werk opnam: om aan te geven waar het kwaad in school moest het wel afgeschilderd worden en dus werden de verleidingen zo onomwonden mogelijk op doek en paneel en in hout en steen uitgebeeld. De legitimatie school bij de faun niet alleen in de klassieke herkomst, maar ook en opnieuw in de suggestie van grens tussen goed en kwaad, het aardse en het hemelse.
;-) B.
Bronnen
Gedicht en toelichting zijn ontleend aan Hubar, Bernadette van Hellenberg. Poèmes de Picardie. Art des formes à la recherche de structures du passé. Ressons le long/Ohé en Laak: VanHH.org, 2009. http://bit.ly/Poemes-de-Picardie.
Voor de achtergronden van de groteske zie onder meer
Rackham, Don, Bernadette van Hellenberg Hubar en Karl Pesch-Konopka. Kasteel Wolfrath, Cultuur- en bouwhistorische analyse. Erfgoed in ontwikkeling 6. Ohé en Laak/Horn: Res nova, 2006. Zie Google Boeken.
De foto’s zijn van de hand van Poul de Haan. Hierop zijn alle rechten voorbehouden.
Ben je een keer in Soissons, ga dan eens kijken op de locatie waar dit gedicht zich afspeelt.
Verkorte link van dit item: http://bit.ly/2F1WQFW-Dichtwerk
Om te printen, te delen of te mailen, klik hieronder op 'Delen'.
Wat heb ik on line staan buiten blogs en webartikelen? Om te beginnen een groeiende verzameling in de publieke map http://bit.ly/Bernadette4all.
Enkele rubrieken heb ik eruit getild, zoals hieronder is te zien.
Vakblad Vitruvius
Wat betreft vakblad Vitruvius hebben we een apart overzicht gemaakt, dat je kunt vinden onder deze link.
Heemschut
In Heemschut heb ik maar een korte tijd gepubliceerd. In 1985 vond op het bureau een kleine coup plaats, waardoor de mensen met wie ik samenwerkte er in eenmaal uitgebonjourd werden. Dat was jammer, want we waren een geïnspireerd team dat barstte van de creativiteit. Wat heb ik in die tijd veel geleerd, vooral van eindredacteur Jenny Bierenbroodspot die streng doch rechtvaardig mijn werk corrigeerde. Even voor de context, ik was toen nog geen 30 jaar oud.
De selectie bestaat uit:
mijn eerste artikel over de problematiek van de sluiting en herbestemming van kerkgebouwen (1985).
de serie over Cuypers’ uitmonstering in de Maastrichtse Servaaskerk, die ik grotendeels met Wies (A.J.C.) van Leeuwen schreef (1983-1985).
een artikel over de dreigende ontgrindingen in ons dorp die ten slotte daadwerkelijk zijn uitgevoerd.
Dit overzicht is nog niet klaar, zoals de woordenwolk hierboven laat zien. Met name de bijdragen aan De Sluitsteen en het Cuypersbulletin, beide van het Cuypersgenootschap, zal nog een heel werk worden. Daarnaast zijn er nog een paar bijdragen aan het Bulletin KNOB, De negentiende eeuw en Spiegel van Roermond en nog wat incidentele artikelen. Het meeste zal inmiddels gewoon on line opgespoord kunnen worden. Niettemin, wat mij betreft wordt dit overzicht nog vervolgd, al is het maar om te beginnen met een ongesorteerde rubriek ‘rijp & groen”
;-) B.
Verkorte link van deze pagina is http://bit.ly/Bernadette2all (niet te verwarren met de bestandsmap op Google drive: http://bit.ly/Bernadette4all).
Om te printen, te delen of te mailen, klik hieronder op 'Delen'.
Toen ik de Oermoeder gisteren fotografeerde – ik was gefascineerd door het effect van de achtergrond van de kersverse sneeuw – kwam de gedachte op om haar een plaatsje te geven in de serie ‘Gedicht op maandag’ (#Gom). Wat je hierna leest is een bewerking een van de items uit Oermoeder, een bundel die ik in 2009 tegen het einde van het jaar schreef. Centraal hierin staat dit robuuste, verhalende beeld dat Marij een paar maanden daarvoor had aangekocht van de Belgische beeldhouwer Wilfried Jacobs. Dat gaf me een inspiratie! Ik vind het heerlijk om gedichten te schrijven bij erfgoed en kunstwerken, zoals je hieronder kunt lezen.
…
…
Deinend in de moederschoot de vrouw in haar stenen foedraal dat vloeibaar werd, watermassa’s langs de groeven golven graverend in de steen spoelend over obstakels en slijpend en schurend en schavend tot gladde vlakken ontstaan, van buiten zo gaaf als de huid van een kind. dat nog wacht in de vrouw tastende handen op de buik voelt ze het leven dat de kracht van het water als golven herkent in weeën … voortgestuwd werd ook hij geboren die de vrede brengt. …
Postscriptum — Met nog een paar weken te gaan tot Kerstmis dwarrelen als vanzelf associaties omlaag over de naderende geboorte van het ‘licht der wereld’ … uit de vrouw, wier beeldvorming zo sterk bepaald is door de archetypische oermoeder. Hierover schreef ik een verhaal onder de noemer van ‘De vrouw in het oosten’ in mijn boek over de nieuwe Bavo. Heel bijzonder wat Joseph Cuypers en de latere bisschop A.J. Callier daar hebben bedacht. Iedere dag vond hier in de Mariakapel tijdens de dageraad op symbolische de wijze de conceptie van ‘het licht der wereld’ opnieuw plaats!
Voor de toelichting bij de oorspronkelijke versie van het gedicht kun je een blik werpen in de bundel via http://bit.ly/Gedichten4all.
We gaan een mooie, contemplatieve tijd tegemoet en de sneeuw levert daar op haar manier een bijdrage aan.
;-) B.
Verkorte link van dit item: http://bit.ly/2jM0pqF-Oermoeder
Om te printen, te delen of te mailen, klik hieronder op 'Delen'.
Begin september 2017 ben ik gestart met mijn rubriek Gedicht op maandag. Waarom, omdat ik me vanaf 2007 bewust heb geconcentreerd op het schrijven van gedichten, zoals je in dit item kunt lezen. Maar … wel rijmloos, want ik blijf denken dat werken op rijm zonder dat het gerijmel wordt, alleen aan de groten voorbehouden is. Eenmaal per jaar maak ik daar een uitzondering op en dat is met Sinterklaas. Zo kwam ik in 2017 uit bij deze verzameling chocoladeletters, die ik in 2012 voor mijn microkosmos schreef.
Op alfabetische volgorde start de cyclus met:
B
B. rust op haar B
Die kantelt gezellig met haar mee
Linksom krijg je twee toppen met ’n dal
Rechtsom een heel ander geval
Een bril? Maar die is overbodig
Een extra boezem heeft ze ook niet nodig
Een stukje van een slinger? Dat zal het zijn.
Want ze kijkt echt uit naar het startsein
om met T. leuke dingen te ondernemen
Vooral als hij weer staat op beide benen
Dan kunnen ze eindelijk weer een reis plannen
En onbekende streken verkennen
De B doet daar graag aan mee
Zij het wel dobberend op je inwendige zee
Laat het je lekker smaken
Zonder van je koers af te raken.
Sint & Sint
…
C
Kantel je de C
en dan wel met de klok mee
dan waan je je op zee
een boeg op stil water
maar wat gebeurt er later
oh nee de storm steekt op
de golf bereikt zijn top
en het schip haast op zijn kop
om hier van bij te komen
en een beetje weg te dromen
moet je deze letter consumeren
en rustig laten verteren
ga de herinnering sublimeren
en houd de feed back in ere
Sint & Sint
…
H
De H van deze man is heel flexibel
Dat krijg je van wat gewiebel
Naar links of rechts maakt niet uit
Je komt op het zelfde teken uit
Zet er een stel achter elkaar
Dan heb je een hekje zowaar
Niet dat H. iemand van hekjes is
Wat dat betreft is zijn geest heel fris
Hij mag graag over de schutting kijken
om daarmee zijn kennis te ijken
Het avontuur gaat hij ook aan
Zo is hij laatst naar Libanon gegaan
Om in zijn vrije tijd een goed werk te verrichten
Tussen zwakzinnigen en tragische gezichten
Ook zij waren even van hekjes verlost
En genoten van andere kost
Terug op het thuisfront is het dan weer wennen
Als je door de ABN-AMRO-toren moet rennen
Draai je het hekje schuin op zijn kant naar boven
dan is het een ladder die jou doet geloven
Dat je nog heel wat treden moet gaan
Voordat je carrière op z’n hoogtepunt zal staan
Ja zo’n H is lang niet mis
En weet je wat het leuke is
Je kunt hem ook nog eten
maar dat zul je vast niet vergeten
Sint & Sint
…
J
Draai de Jeeeeeeeeeeeeeeee
Een kwartslag naar rechts en je waant je op zee
De boeg gaat naar links met grote vaart
En het zog volgt in een lange staart
Zo surft J. op haar dromen naar Curaçao
Daar is het tenminste niet zo grauw
Eén Sint gaat in gedachten met haar mee
Maar ligt hier in Nederland op de ree
Ondertussen surft ze op zoek naar een baan
Want ze wil zo langzamerhand verder gaan
haar kompas is gericht op de eerste hulp
liefst zo dicht mogelijk bij haar stulp
ga nu eerst jouw J consumeren
Wie weet zal dat de breincellen activeren
om de baan te vinden die je hebben wilt
en jouw smaak voor steeds meer kennis stilt
Sint & Sint
…
M
De M kent een dal, maar tweemaal zoveel toppen
Dus M. moet zich niet laten foppen
Door ‘s levens listen en lagen
Bij ieder tegenslag gaat ze tweemaal slagen
Dus die baan die gaat er zeker komen
Alle inspanningen zullen zich lonen
LinkedIn en dan ook nog haar blog
Maar ga je ook op Twitter nog
Dan jaagt dat je kansen extra aan
(vanuit LinkedIn is dat zo gedaan)
zo kun je je blog nog verder verspreiden
bij verschillende groepen, op verschillende tijden
volg de route die je van de M krijgt
waarmee je hol en bol een ketting rijgt
MWMWMWMWMWMWMWMWMWMW
zo slinger je je door de arbeidsmarkt
waar je alle kansen bij elkaar harkt
om die ene er uit te halen
waarmee je eer gaat behalen
de M heeft dan zijn werk gedaan
en kan verder naar het inwendige gaan
Laat het je smaken
Sint & Sint
…
T
T stands for and taciturn and tough
I know it sounds a little rough
But that is how T. coped with this year
No lamentations, no cries, no swear
but trust in what lies ahead
And in what his doctors have said
To believe in their prognoses
You really needed vast doses
of optimism and willpower
and of course B. hour by hour
there is still some revalidation to face
but the T is giving you a taste
of next years ongoing feast
to be on your feat at least
Sint & Sint
…
W
De W deint op de wind
En wiegt het jongste kind
Dat wat in te halen heeft
niet op het gebied van de geest
want dat hoofd zit vol bagage
opgestouwd als in een garage
maar plannen is niet haar ding
dat vraagt meer ontwikkeling
dat geldt ook voor problemen
om die op te lossen moet ze in de benen
op tijd in bed, op tijd eruit
de wekker is niet haar lievelingsgeluid
maar reinheid, rust en regelmaat
slaan al eeuwen lang de maat
om goed te kunnen functioneren
dus dat ga jij ook waarderen
ondertussen krijg je wat cacao
dat geeft je een flinke douw
om vol energie je leven te leven
en te genieten en niet op te geven
dan kun je ook deinen op de wind
als een met zichzelf blij en gelukkig kind
Sint & Sint
…
Verkorte link van dit item: http://bit.ly/2zGontc
Om te printen, te delen of te mailen, klik hieronder op 'Delen'.
Het kalendarium in de noordoostelijke traptoren van de nieuwe Bavo/KoepelKathedraal Haarlem, ontworpen door Joseph Cuypers en uitgevoerd door firma Wed. N.S.A. Brantjes en Co., Purmerend (1898)* (foto Jo Kunnen 2015).
Komend weekend gaan we weer van winter- naar zomertijd en dat herinnert onherroepelijk aan de wisseling van de seizoenen. Die zijn in de nieuwe Bavo/KoepelKathedraal Haarlem onder meer uitgebeeld in het kalendarium bij de noordoostelijke traptoren, naast het hoogkoor.
Een kathedraal zit vanouds vol kosmische elementen die te maken hebben met de eerbied voor Gods schepping. Hemel en aarde schiep hij uit het niets, meent de een, maar er zijn ook tradities waarbij hij de bestaande chaos tot de kosmos organiseerde als een hemelse demiurg (architect) of Deus artifex (kunstvaardige God). Het sprak de mens wel aan, dat greep krijgen op tijd en ruimte. In de nieuwe Bavo komt dat in verschillende decoratieve elementen tot uitdrukking, zoals hier in de noordertoren, waar Joseph Cuypers een kalendarium voor ontwierp. In het oudste boek over de kathedraal (1898), vertelt de priester-journalist Marie A. Thompson over ‘een tijdkalender, waarin de twaalf teekenen van den dierenriem en de symbolen der vier jaargetijden’ zitten.*
Je krijgt de indruk dat dit werk in 1898 nog niet klaar was, want Thompson schrijft dat het is uitgevoerd in ‘fijn, veelkleurig mozaiek’. In werkelijkheid is het een tegeltableau dat al staat afgebeeld in een artikel van C.J. Juffermans van mei 1898. Hij is ook de eerste die de kathedraal betitelt als ‘de Nieuwe Sint-Bavo’.* Op dat moment was het gebouw nog lang niet af, want alleen de oostpartij stond er. Tegen de eerste bouwlaag van het transept leunde een houten noodschip voor de parochianen om de mis op het voltooide priesterkoor bij te kunnen wonen. Daarom is het ook zo vreemd dat de kathedraal in het boek van Thompson werd beschreven alsof ze al helemaal af is. Dat heeft te maken met het karakter van de nieuwe Bavo als Unvollendete: als bewust onvoltooid gebouw vol met potenties die op termijn gerealiseerd kunnen worden. Op papier werd een voorschot genomen op de toekomstige afwerking van de kathedraal. Over dit spannende thema vind je meer in mijn boek over de nieuwe Bavo.*
Keren we terug naar het kalendarium dan zien we hoe de hemelse sterrenbeelden zijn ingebed in de groene aarde. Op de hoeken zijn de symbolen van de vier seizoenen aangegeven in de vorm van ontluikende lelietjes van dalen linksboven (lente); dan – met de klok – mee de bloeiende roos (zomer), vervolgens de rijpe druiventros (herfst) en tenslotte de eeuwig groene hulst (winter).*
Toch klopt er iets niet helemaal … Kun je me dat vertellen?
B.
Post scriptum — Kort na het verschijnen van deze blog heb ik een stukje over de tegenhanger van de jaarkalender, de klok in de zuider koortoren, geplaatst op LinkedIn.
Verwijzingen
Het teken * in de bovenstaande tekst verwijst naar de volgende bronnen:
Hubar, Bernadette van Hellenberg. De nieuwe Bavo te Haarlem: ad orientem – gericht op het oosten. Onder redactie van Marij Coenen. Zwolle; Haarlem: Wbooks ; Stichting Kathedrale Basiliek Sint Bavo, op initiatief van de Rijksdienst Cultureel Erfgoed, 2016. Voor een samenvatting surf naar http://bit.ly/Ifthenisnow-Bavo.
Antoon Erftemeijer, Arjen Looyenga en Marieke van Roon, ‘Getooid als een bruid, De nieuwe Sint-Bavokathedraal te Haarlem’, Haarlem 1997, pp. 220-222.
C.J. Juffermans, ‘Het voltooide gedeelte van de Nieuwe Sint-Bavo’, in: ‘Sint Bavo Godsdienstig Weekblad voor het Bisdom Haarlem’ 1 (1898), pp. 301-303.
M.A. Thompson, ‘De nieuwe kathedrale kerk ‘St. Bavo’ te Haarlem. Bouwgeschiedenis, constructie en symboliek’, Haarlem 1898, pp. 71-72.
Jammer genoeg het mijn boek over de nieuwe Bavo uitverkocht.
De krantencollage van Kees de Goede in Museum De Pont brengt een indringend verhaal (foto bvhh 2015).
Tot 31 januari 2016 is de tentoonstelling van Kees de Goede in Museum De Pont in Tilburg te bekijken. Nu is het altijd al feest om naar dat museum te gaan, maar met deze expositie is een bezoek nog interessanter. En als je me nu vraagt waarom, kan ik er niet eens echt de vinger op leggen. Misschien wel vanwege de persoonlijke synthese die De Goede heeft gemaakt als kunstenaar die midden in de ontwikkelingen van zijn tijd stond en staat. Ik ben verzot op kleur, dus zijn abstracte polychromie is voor mij heel aantrekkelijk. Mijn hoofd is gevuld met beelden van negentiende en twintigste-eeuwse monumentale uitmonsteringen en grappig genoeg kan ik binnen dat referentiekader wel een plaats vinden voor de exercities van De Goede. Het is decoratief in de goede, oorspronkelijke zin van het woord: monumentaal en met een verhalend accent.
Dat verhalen kan episch zijn, zoals de wat ‘unheimische’ kosmische diepte in zijn cirkels met getande inkepingen. Of het kan heel eenvoudig liggen op het niveau van het kijk- en voelspel: hoe werken kleuren en vormen optisch ten opzichte van elkaar? Wat gebeurt er als ik een fel beschilderde huid strak span over een geraamte in een organisch aandoend vlechtwerk van takken? Het doet zo haptisch aan dat je het liefst je vingers zou willen gebruiken.
Boodschap en beeld zijn vooral indringend bij de collage van kranten tegen de muur … Het adagium dat bijna afgesleten berichten een bijzondere betekenis krijgen, zodra de kunstenaar ze van een andere context voorziet is hier heel sterk. Het trof me … maar daar wil ik verder geen woorden aan kwijt, want dit moet je gewoon gaan bekijken.
En als je dan gaat, lees dan ook het stuk op de website van het museum over Kees de Goede. ((Gelukkig is de betreffende pagina op de site van het museum behouden gebleven.)) Hoewel dat misschien wat vreemd klinkt, tekent het de zeggingskracht van zijn werk dat hierin weer heel andere accenten worden gelegd, dan in mijn blogje hierboven.
;-) B. ((Verkorte link van dit item: http://bit.ly/239F2zm.
In een van de museumzalen van Joseph Cuypers in het @Cuypershuis is de eregalerij van het Rijksmuseum als omlijsting gekozen om het verhaal te vertellen over de opdracht van het Rijksmuseum aan zijn vader. Een mooie overzichtelijke tentoonstelling die de moeite van een bezoek meer dan waard is. Er is nog alle tijd, want de expositie loopt tot mei 2014.
Om te printen, te delen of te mailen, klik hieronder op 'Delen'.
Tarieven op een rij — Wat kosten nu precies welke werkzaamheden die we bij de VOF Vanhellenberghubar.org uitvoeren?
Eén van de dingen die ik graag en goed doe is presentaties en rondleidingen geven. Verschillende ervan kun je hier op de site vinden. Wat je in anderhalf uur vertelt, kost echter vaak vele uren tijd om op een aantrekkelijke manier bij elkaar te zetten. Hiervoor heb ik een basistarief van € 85,00 per uur.
In 2019 zijn we voor het eerst sinds vijf jaar met onze tarieven omhoog gegaan.
Hoewel iedere opdracht maatwerk is en het scala werkzaamheden te breed is om een algemeen tarief te hanteren, gaan we uit van een uurtarief van:
€ 115 per uur voor opdrachten met een hoge urgentie, die bijzondere expertise vergen, van financiële aard zijn, op het beleidsmatige en bestuursrechtelijk grensvlak liggen en voor meerwerk. Ook als we een opdracht krijgen zonder dat er een prijsafspraak ligt, geldt dit uurtarief.
Naast het uurtarief is een consulttarief ingevoerd voor werkzaamheden waarvan het tijdsbeslag op voorhand redelijkerwijs niet te overzien is. Hiervoor geldt niet alleen een lager tarief, maar ook een extra reductie bij overlegsituaties: de tweede representant van Vanhellenberghubar.org wordt dan slechts voor driekwart gerekend (uiteraard geldt dat niet voor externen die de opdrachtgever in overleg met mij vraagt om aanwezig zijn).
In plaats van € 115 per uur is het consulttarief € 100 per uur. Het consulttarief geldt in ieder geval voor alle opdrachten op basis van offerte, indien meer overlegsituaties nodig blijken te zijn, dan binnen de offerte vallen.
Tenslotte hanteren we bij de opdrachten sub 2 en 3 een lager reistijdtarief van € 90 per uur en een kilometervergoeding van € 0,38 per kilometer, tenzij andere afspraken zijn gemaakt.
Voor het beantwoorden van vragen hebben we – conform artikel 1, lid 4 juncto artikel 5 lid d van de Algemene voorwaarden – een instapconsult van € 80 euro ingesteld, dat vooraf afgerekend moet worden. Zie meer daarover onder deze link.
Wat betreft het voorschot gaan we standaard uit van een percentage van 50%, tenzij het om bedragen boven de € 15.000,- gaat. Dan worden in onderling overleg meer termijnen afgesproken.
De overhead voor relatief grote en/of complexe opdrachten blijft staan op 5 % Het percentage voor inning & factoring (artikel 1 Algemene voorwaarden) is vanwege de afspraken met de incassodienst vastgesteld op 10 %.
Een en ander vind je terug in onze Algemene voorwaarden op deze website. Deze zijn van toepassing op álle werkzaamheden van Vanhellenberghubar.org VOF.
Onze website gebruikt cookies voor een optimale ervaring. VanHellenbergHubar.Org vraagt de gebruiker om hiermee akkoord te gaan door op 'Accept' te klikken.AcceptRead More
Privacy en cookies ingevolge de AVG
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
…
